Anı yazıları yazmayı çok fazla denememiş olsam da geçen yazıma gelen olumlu tepkiler bana bir adet daha anı yazısı yazma ihtiyacı hissettirdi.   2008 yılı benim için oldukça güzel geçen bir yıldı en azından 2008 yaz ayları diyebiliriz. Hiçbir gününde kendimi huzurlu hissedemediğim ortaokul maceram bitmiş ve lise için daha temiz hedefler kuruyordum. (pekte umduğum gibi olmadı) Ve o ara dönem ortaokul bitmiş lise başlayacak son 3 ay efsane yaz sezonu, gece yarılarına kadar konuştuğum arkadaşlarımın hiç biriyle şu an görüşmüyorum bile,  lise ortamı değiştirince herkes koptu haliyle. İşte o hızlı yaz günlerinde yine günümüzde ki gibi ramazana denk gelen bir kısım vardı, hatırlamayanlar için hatırlatayım o ramazan günlerinde Fox Tv‘de Zekeriya Beyaz program yapardı. YouTube’da Zekeriya Beyaz kitlenişi diye aratırsanız o efsane videoyu görebilirsiniz. İşte o dönemlerde ben o zamanlardaki yakın arkadaşım Caner’le (okuyorsa isim kullandık artık yapacak bir şey yok 1...

Selamlar, blog sayfamın ikinci yazısıyla buradayım. Her yazıya başlarken numara verecek değilim elbet ama ilkler güzel belirtmekte fayda var. Bugün sizlere kendimden bir hikaye anlatacağım. Aslında başlığı gören ve konuyu bilen arkadaşlarım anlamışlardır mevzuyu ama ben yine de anlatayım, çünkü anlatacağım bu hikaye benim için bir süre korkulu rüya bir süre sonra da eğlenceli bir gerçek oldu. 2008 ya da 2009 yılıydı, ben evin en küçük oğlu olarak günde 15 saat bilgisayar başında takıldığım dönemler ( ki hala öyle ) ve o zaman facebook yeni yeni Türkçe olmuş popülerlik zirvede herkes cayır-cayır sayfa açıyor biz de o sayfalarda her fotoğrafın her video’nun altına “zaaaaa xd xd xd” yazıyoruz. Evet bunu hepimiz yapıyoruz. En cool arkadaşlarımın hatta eski sevgilimin bile internet geçmişinde var bunlar ve daha da ötesi “yha”lar bile var. Neyse ki çabuk atlattık msn ile birlikte onlarda kalktı bir nebze. Dönelim bana, tahminimce 2008 yazıydı ve Avrupa şampiyonası var, almışım tüplü tel...

Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya demiş Nazım. Ona sorarsanız lafı bile edilmez mikroskobik bir zaman, bana sorarsanız on koca yılı ömrümün.  O geçirdiği zor günler için bunu söylemişse de aslında hepimiz bazen kafamızı yastığa koyduğumuzda buna paralel düşüncelere boğuluyoruz.  Kendi kendine '' ulan şu yaşa geldim elle tutulur, gözle görülür, anne tarafından komşu çocuğundan üstün tutulur ne yaptım ? '' diye soran milyonlarca genç var.  Onlara üzülerek söylüyorum -ki bu üzüntüm tamamen bu psikolojinin yoğun şekilde yaşanmasından ötürüdür- yalnız değilsiniz, kendime de sevinerek diyorum ki yalnız değilim. Ulan başlangıç yazısı böyle mi olur sanırım devamını getiremeyeceğim ben gidiyorum demeden önce biraz daha okuyun, çünkü bu yazı belki de yıllar sonra bende okuduğumda “ulan amma saçmalamışım” diyeceğim bir yazı olduğu için tarihe tanıklık etme fırsatını kaçırmayın.  Demem o ki bende kendi kendime sizle aynı düşünceyi pa...