Selamlar, blog sayfamın ikinci yazısıyla buradayım. Her
yazıya başlarken numara verecek değilim elbet ama ilkler güzel
belirtmekte fayda var. Bugün sizlere kendimden bir hikaye anlatacağım. Aslında
başlığı gören ve konuyu bilen arkadaşlarım anlamışlardır mevzuyu ama ben yine
de anlatayım, çünkü anlatacağım bu hikaye benim için bir süre korkulu rüya bir
süre sonra da eğlenceli bir gerçek oldu.
2008 ya da 2009 yılıydı, ben evin en küçük oğlu olarak günde 15 saat
bilgisayar başında takıldığım dönemler ( ki hala öyle ) ve o zaman facebook
yeni yeni Türkçe olmuş popülerlik zirvede herkes cayır-cayır sayfa açıyor biz de o sayfalarda her fotoğrafın her video’nun altına “zaaaaa xd xd xd” yazıyoruz.
Evet bunu hepimiz yapıyoruz. En cool arkadaşlarımın hatta eski sevgilimin bile
internet geçmişinde var bunlar ve daha da ötesi “yha”lar bile var. Neyse ki çabuk
atlattık msn ile birlikte onlarda kalktı bir nebze.
Dönelim bana, tahminimce 2008 yazıydı ve Avrupa şampiyonası
var, almışım tüplü televizyonu mutfaktan, koymuşum masanın üstüne, önümde Facebook yanımda bilgisayar keyfime diyecek yok. Ta ki…. ta ki….. ta ki… şu
görseli görene kadar…
Ben bu görseli görünce “ asdjfajfajfja süper ya zaaaaa xdxdxd
“ diyerek iç dünyamda çıldırdım. Ama bunu göstermemeliydim çünkü o dönem çok
yakın arkadaşım olan bir şahıs inanılmaz cool yorumlar yapıp onları bana
göstererek beğenileriyle hava atardı. Ben de öyle olmalıydım. Benim yorumumda
cool ve güzel olmalıydı. Bu fikirlerle "kendimden emin, altına yüzlerce yorum ve beğeni yazılacağına inanan bir birey olarak '' klavyenin tuşlarına dokunup şu yorumu
yazdım.
“Ayağının duruşunu bile biliyor. Helal olsun adama. “
Yorumu yaptıktan sonra yine kendi kendime gülüp kolamdan bir
yudum aldım ve hayatıma devam ettim. Ama bir şeyi unuttuğumu seneler sonra
farkettim. “:D” emoji. Ulan dangalak sen yazarken güldün de adam okurken
güldüğünü nasıl anlasın? Belki de cool olmak için bilerek gülmedim hatırlamıyorum
ama gerçek karşıma seneler sonra milyonlarca takipçisi olan sayfalarla karşıma
şu şekilde çıktı.
İşte o günde sonra nerede bir Barcelona forması, nerede Barcelonalı futbolcu görsem içim burkulur. Kırmızı halı desenli camiilere giremez, Arda Turan gol atınca sevinemez oldum. İşte ben o yıllardan beri Ronaldocuyum emmi.
Ben bu sırrı uzun süre sakladım. Ama artık çoğunuz öğrendi.
Evet o yorumu yazan benim. Ama hala iddia ediyorum altımda ki “ o olmayabilir
ama “ yorumu olmasa bence komik. Değil mi ? Ayrıca inancım doğru çıktı yüzbinlerce beğeni ve yorum aldım. Ama hoş şeyler değil
Gerçekten okurken keyif aldığım bir blog yazılarınızın devamını bekliyorum
YanıtlaSilÇok teşekkürler :)
Sil